کد مداحی و آهنگ مذهبی

 تو اگر که نظرت با من مسکین باشد

 حیف باشد که دلم پیش تو غمگین باشد

همه‎ی شهر به بیچارگی‎ام خندیدند

 پس چه خوب است سَرم پیش تو پایین باشد

می‎زنی گاه تلنگر بخورم زود، ولی

وای اگر که زدنت از سر نفرین باشد

وای اگر زود ببخشی و بگویی برو

 وای اگر جلوه‎ی ستّاری تو این باشد

بند ابلیس شدم هی به گناه افتادم

 نکند بندگیِ من به تو، توهین باشد

نکند با من مغرور شدی سرسنگین

 نکند بنده‎ی تو بنده تحسین باشد

تو اگر رحم کنی بنده‎ی تو می‎میرد

 بغلم کن فقط آغوش تو تسکین باشد

من که بد بوده و بد کرده‎ام امّا والله

 بدتر این است که آدم به تو بدبین باشد

یا ببخشید مرا یا جلوی چشم حسین

 نگذارید که پرونده‎ام سنگین باشد

دم افطار فقط تربت او می‎چسبد

هر چه هم دور و برم سفره‎ی رنگین باشد

گریه‎کن‎های حسینیه‎ی محشر هستیم

 گریه‎هایِ سحر ما همه تمرین باشد

بسپارید مرا دست اباعبدالله

نوکری پیش حسین است که شیرین باشد

 نازم به این خدا که گنه‎کار می‎خرد

هر روزه‎دار را، دم افطارمی‎خرد

با آبروی رفته به مهمانی آمده‎ام

 هر بار آبروی مرا یار می‎خرد

یک لحظه هم کنار نَزَد پرده‎ی مرا

 با احترام، حضرت ستّار می‎خرد

من رویِ آمدن به ضیافت نداشتم

 امّا دلم خوش است که غفّار می‎خرد

اشک روان ز گوشه‎ی چشمم که می‎چکد

بار گناه او به شب تار می خرد

رو می‎کنیم سوی کرم خانه‎ی کریم

 اینجا ندیده صاحب آن، بار می‎خرد

در روز حشر هم به امیر نجف قسم

 ما را به عشق حیدر کرّار می‎خرد

حبّ علی هدیه‎ی مخصوص فاطمه است

ما را به این بهانه خریدار می‎خرد

در حسرت «یَمُت یَرَنی» می‎کشد مرا

حیدر غلام خود دم دیدار می‎خرد

باب الرّضای صحن نجف باب جنّت است

اینجا بهشت، نازِ گنه‎کار می‎خرد

ما را به نام تشنه لب کربلا حسین

 با یک سلام لحظه‎ی افطار می‎خرد

اذن دخول کرب و بلا نام زینب است

 زینب فقط گدای گرفتار می‎خرد

هر کس که مویش از غم زینب سپید شد

 او را یقین کنید علمدار می‎خرد

از روی ناقه دید که در کوچه‎های شام

از اخنس و سنان، کسی گوشوار می‎خرد

پیش رباب، حرمله فریاد زد، کسی

گهواره‎ی شکسته‎ی شیرخوار، می‎خرد؟

آهسته گویمت نکند بشنود رباب

گهواره را حراجی بازار می‎خرد

بازی دنیا ز عمرم زود فرصت را گرفت

 قبله‎ام گم شد، کم آوردم لیاقت را گرفت

گریه و حال نماز صبح‎های من چه شد

خواب شیرین سحر، فیض عبادت را گرفت

از صغیره شد شروع و به کبیره ختم شد

جرأت عاصی شدن از من خجالت را گرفت

یا رفیق لا رفیق له حلالم کن، اگر

 بین ما بار گناهانم رفاقت را گرفت

نور مولا نیست دیگر در میان سفره‎ام

 بی خیالی در ادای خمس، برکت را گرفت

نیم دین را به حیا دادم، کارم سخت شد

مستی از انجام معصیت، نجابت را گرفت

ذکر و استغفار و توبه دسته جمعی بهتر است

 باخت این شب‎ها کسی که کنج عزلت را گرفت

مادری می‎گفت فرزند شهیدش، عاقبت

 در همین ماه خدا اذن شهادت را گرفت

لذّت افطار با خرمای نخل کربلاست

 خوش به حال هر که از زهرا زیارت را گرفت

یا غیاث المستغیثین گفت و پاسخ داده شد

 نیزه‎ای روی لب خشکش اجابت را گرفت

سر به روی نیزه‎ها رفت و می‎خندید شمر

 بی‎حیا از خواهر غم‎دیده طاقت را گرفت

 کوبنده در کیست گنه کار تر از من
سربسته بگو کیست گرفتار تر از من
با بیم وامید آمدم امشب سر سفره
با این که کسی نیست سبکبار تر ازمن
الحمد،که مهمان توام مثل همیشه
انگار کسی نیست بهادار تر از من
گفتم که مرا نزد خودت مشتری ام کن
گفتی که تورا نیست خردیدار تر ازمن
گفتم که مرا نیست خطا پوش تر از تو
گفتی به خطا کار که ؟ ستّار تر ازمن
گفتم که هماره کرمت کرده عطایم
گفتی به کرم کیست سزاوار تر ازمن
گفتم که طمع کرده، به جود تو منم من
گفتی که نجویید وفا دار تر از من
گفتم که دلم غیر تو دلدار ندارد 
گفتی که تو دل باش ، که دلدار تر از من؟ 
گفتم نکند غیر تو از جای بلندم
گفتی به زمین خورده چه کس یار تر از من؟
گفتم که منم طالب مرضیّ رضایت 
گفتی که تَفَضّل که رضا دار تر از من
گفتم مدد توست اگر حیدر ام من
گفتی به محب نیست مدد کار تر از من
گفتم که لقای تو کجا ؟ بی سرو پا را !
گفتی بنما خواهشِ بسیار تر از من
گفتم ز ازل چون تو گرفتار حسینم 
گفتی به حسین نیست گرفتار تر از من
محمود ژولیده

 من کیم؟ عبد گنه کار الهی العفو

من کیم؟ بنده ی سربار الهی العفو
منم آن کس که نمک خورد و نمکدان بشکست
نه که یک مرتبه، بسیار الهی العفو
نفس من ول کُنِ من نیست! خدایا چه کنم؟
خسته ام زین همه آزار الهی العفو
با گناهی که ز من سر زده، بین من و تو
... چیده شد این همه دیوار الهی العفو
من زمین خورده ام و آمده ام توبه کنم
... با چنین وضع اسفبار الهی العفو
بزنی یا نزنی مال تواَم جان علی
پس بیا رحم کن این بار الهی العفو
چیزی از سوختن من که نصیبت نشود
پس نجاتم بده از نار الهی العفو
مهربانی کن و این بار مرا نیز ببخش
ذوالکرم! حضرت غفّار! الهی العفو
زیر چتر کرمت آمده ام ربّ کریم
با علی ـ حیدر کرّار ـ الهی العفو
ای خدای علی و فاطمه! ای رحمت محض!
می زنم در همه جا جار الهی العفو
ذکر من بعد سلامی به حسین بن علی
می شود لحظه ی افطار: الهی العفو

شاعر : محمد فردوسی

 ☙میگویم چرا رابطه ات را به هم زدی؟

 ❣