يكی از گناهان، استخفاف نماز يعنی سبك شمردن نماز است. نماز نخواندن يك گناه بزرگ است و نماز خواندن اما نماز را خفيف شمردن، استخفاف كردن، بی اهميت تلقی كردن گناه ديگری است. پس از شهادت امام صادق علیه السلام، ابوبصير آمد به ام حميده تسليتی عرض كند. ام حميده گريست.
ابوبصير هم كه كور بود گريست. بعد ام حميده به ابوبصير گفت: ابوبصير! نبودی و لحظه آخر امام را نديدی، جريان عجيبی رخ داد.
امام در يك حالی فرو رفت كه تقريبا حال غشوهای بود. بعد چشمهايش را باز كرد و فرمود: تمام خويشان نزديك مرا بگوئيد بيايند بالای سر من حاضر شوند. ما امر امام را اطاعت و همه را دعوت كرديم. وقتی همه جمع شدند، امام در همان حالات كه لحظات آخر عمرش را طی میكرد يك مرتبه چشمش را باز كرد، رو كرد به جمعيت و همين يك جمله را گفت: «ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلوة» هرگز شفاعت ما به مردمی كه نماز را سبك بشمارند، نخواهد رسيد. اين را گفت و جان بجان آفرين تسليم كرد.
امام نفرمود كه شفاعت ما به مردمی كه نماز نمیخوانند نمیرسد آن كه تكليفش خيلی روشن است، بلكه فرمود به كسانی كه نماز را سبك میشمارند. يعنی چه نماز راسبك میشمارند؟ يعنی وقتی و فرصت دارد، میتواند نماز خوبی با آرامش بخواند ولی نمیخواند. نماز ظهور و عصر را تا نزديك غروب نمیخواند، نزديك غروب كه شد میرود يك وضوی سريعی ميگيرد و بعد با عجله يك نمازی میخواند و فورا مهرش را میگذارد آنطرف، نمازی كه نه مقدمه دارد و نه مؤخره، نه آرامش دارد و نه حضور قلب. طوری عمل میكند كه خوب ديگر اين هم يك كاری است و بايد نمازمان را هم بخوانيم. اين خفيف شمردن نماز است.
اين جور نماز خواندن خيلی فرق دارد با آن نمازی كه انسان به استقبالش میرود، اول ظهر كه میشود با آرامش كامل میرود وضو میگيرد، وضوی با آدابی، بعد میآيد در مصلای خود اذان و اقامه میگويد و با خيال راحت و فراغ خاطر نماز میخواند. السلام عليكم را كه گفت فورا در نمیرود. مدتی بعد از نماز با آرامش قلب تعقيب میخواند و ذكر خدا میگويد.
اين علامت اين است كه نماز در اين خانه احترام دارد. نماز خوانهائی كه خودشان نماز را استخفاف میكنند، يعنی كوچك میشمارند، نماز صبحشان آن دم آفتاب است نماز ظهر و عصرشان آن دم غروب است، نماز مغرب و عشاشان چهار ساعت از شب گذشته است و نماز را با عجله و شتاب میخوانند، تجربه نشان داده كه بچههای اينها اصلا نماز نمیخوانند. شما اگر بخواهيد واقعا نماز خوان باشيد و بچههايتان نماز خوان باشند نماز را محترم بشماريد، نمیگويم نماز بخوانيد، بالاتر ازنماز خواندن محترم بشماريد.
اولا برای خودتان در خانه يك مصلائی انتخاب كنيد (مستحب هم هست) يعنی در خانه نقطهای را انتخاب بكنيد كه جای نمازتان باشد مثل يك محراب برای خودتان درست كنيد. اگر میتوانيد همان طوری كه پيغمبر اكرم يك مصلی داشت، جای نماز داشت، يك اتاق را به عنوان مصلی انتخاب بكنيد.
اگر اتاق زيادی نداريد، در اتاق خودتان يك نقطه را برای نماز خواندن مشخص كنيد، يك جانماز پاك هم داشته باشيد. در محل نماز كه میايستيد، جانماز پاكيزهای بگذاريد، مسواك داشته باشيد، تسبيحی برای ذكر گفتن داشته باشيد، وقتی كه وضو میگيريد اينقدر با عجله و شتاب نباشد.
پس نماز را نبايد استخفاف كرد، نبايد سبك شمرد، نبايد انسان كوشش بكند كه در نماز فقط به واجباتش قناعت بكند و بگويد خوب، برويم ببينيم فتوای مرجع تقليد چيست؟ آيا میگويد سه تا سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر بايد گفت يا يكی هم كافی است؟ خوب مجتهد بايد فتوايش را بگويد.
مجتهد میگويد يكی هم كافی است، احتياط مستحبی اين است كه سه تا گفته شود. ديگر ما نبايد بگوئيم حالا كه گفتهاند يكی كافی است ما هم يكی بيشتر نمیخوانيم. اين فرار از نماز است.
ما بايد طوری باشيم كه وقتی هم كه مجتهد بما میگويد يكی واجب است و دو تای ديگر مستحب، بگوئيم ما مغتنم میشماريم و آن دو تای ديگر را هم میگوئيم.
منبع
http://www.namaz-salat.blogfa.com/
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
