شاید تا به حال از خودتان پرسیده اید که ریشه و معنی نماز از کجا آمده و چیست؟
- در این پست ما مطلبی را آماده و نگاشته ایم که شاید جواب دهنده ی سوالتان باشد:
برخی را باور این است که نماز از مصدر نمیدن به معنی خم شدن و تعظیم کردن است. در کُردی فَهلَوی یا فیلی فعل «بِنَم» به معنی «خم کن» هنوز به کار می رود، و می گویند «نماز» بن مضارع «نمیدن» است.- ببینیم در لغت نامه دهخدا درباره ی نمیدن چه آمده است:نمیدن - [ ن َ دَ ] (مصدر است) میل کردن - توجه نمودن - ۞ (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) :
کــارم شهوی و غضبـی بود شب و روز
بــر خـویشتـن از عجـب و تکبـر بنمیدم
"خواجه نصیرالدین طوسی"
وقـت مـرگ آیـــد در آن ســو می نـمی
چـون که دردت رفت پس چـون اعجمی
"مولوی"
برخی نیز می گویند:
نـماز [ نــه + مـاز ] است و ماز یعنی پیچ و خم و نماز یعنی پیچ و خم ندارد ؛ بلکه راه راستی به سوی خداست. [خودم شخصاً این سخن را پسندیده ام]اما گروه دیگر می گویند:
در زبان پارسی باستان (دوره‌ی ساسانیان) ، نماز عبارت بود ، از کرنش و نیایشی كه فرودستان نسبت به بالا دستان و ایزدان انجام می‌دادند؛
این واژه در متون دینی باستان «نماچ» تلفظ شده، برابر آنچه در كتاب «مینوی خرد» آمده است.
نماز در برابر ایزدان در سه زمان «سه پاس» انجام می‌گرفت كه عبارت بودند از بامداد، نیمروز، و ایوار (غروب)؛ شاید واژه «سپاس» كه امروز در زبان ما رایج است ریشه در همان «سه پاس» داشته باشد.
این هم كه ما ایرانیان نمازهای پنج‌گانه را در سه نوبت می‌خوانیم شاید بی ارتباط با این ریشه تاریخی نباشد.
"برگرفته از لغتنامه دهخدا و مینوی خرد"
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
