نماز ذكر خدا
نماز را ذكر گفته اند، چون داراى اذكار قولى است:
از ذكر خداوندگارش (لا اله الا اللّه) وسپاسش (الحمدللّه) وتنزيهش (سبحان اللّه) واركان عملى، مثل قيام، قعود، ركوع وسجود.
به عبارت ديگر، نماز مصداقى از مصاديق ذكر است كه جمعا نمودار بندگى بنده است نسبت به پروردگارش؛ اللّه:
«يا ايّها الذين آمنوا إِذا نوُدى للصّلوةِ مِن يوم الجُمُعه فاسْعَوا إلى ذِكر اللّه وَذَروا البيعَ ذلِكم خيرٌ لَكم إِن كُنتم تَعلَمُون»(39)؛ اى مؤمنان، هنگامى كه در روز جمعه بانگ نماز زنند، پس بشتابيد به ذكر خدا، وخريد وفروش را رها كنيد. شما را به من مىخوانند، همه را فرو هليد وآهنگ من كنيد فقط اين ياد وذكر من، بهتر است براى شما اگر اهل معرفت هستيد؛ يعنى اگر پيوند خود را با خداى خود مىدانيد كه از همه بايد گسست تا به من پيوست.
:: برچسبها:
نماز ,
:: بازدید از این مطلب : 85
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0